Czerwono-granatowy płaszczyk ZARY trafił do mojej szafy ponad dwa lata temu. Nie planowałam absolutnie takiego zakupu. Byłam tylko osobą doradzającą podczas zakupów i bach, zostałam trafiona. Z wielką dozą nieśmiałości, zaczęłam go mierzyć i ku memu zdziwieniu okazało się, że czuję się w nim bardzo dobrze. Cena była wyjątkowo korzystna, co sprawiało, że pokusa była jeszcze większa. Wzbraniałam się, twierdziłam, że nie mam w szafie prawie nic czerwonego ani granatowego i że mam stanowczo za dużo okryć. Już miałam zrezygnować, gdy do akcji wkroczyła moja Córcia, która stwierdziła, że przepięknie w nim wyglądam i koniecznie powinnam go mieć.  Z takimi argumentami trudno mi było dyskutować i tak oto płaszcz wylądował w mojej szafie. Jak się później okazało, ten niewinny zakup stał się początkiem mojego wielkiego powrotu do granatu i reaktywacji czerwonych rezerw w garderobie ;).

Pierwsze co rzuca się w oczy w dzisiejszej stylizacji, to brak czapki. Tak, tak, zrobiło się na tyle ciepło, że można zapomnieć o nakryciach głowy. Nareszcie! Nawet nie przeszkadzała mi moja słaba fryzura, kiedy podniosła się temperatura.
Są takie dni, gdy marzymy o mocnym kolorze. Ja uparłam się dzisiaj żeby założyć coś czerwonego. Czułam wyraźny spadek energii i potrzebowałam doładować wewnętrzne akumulatory. Najprostszym sposobem wydawało mi się założenie „energetycznego” swetra, a do niego płaszczyka, który by tą  energię jeszcze podkreślił.

Na zdjęciach sweter wyszedł bardzo jaskrawo, ale na żywo wyglądał dużo łagodniej i ładnie komponował się z płaszczem.

Stylizacja z płaszczem dużo zyskała, gdy zdjęłam sweter. Kaszmirowy golf ALLUDE podkreślił granat we wzorze na płaszczu i od razu zrobiło się bardziej szlachetnie. Sprawdziła się stara zasada, że im mniej tym lepiej. Dwa odcienie czerwieni w jednej stylizacji, to stanowczo za dużo… Zapamiętam i postaram się już więcej nie popełnić tego błędu.

Cały dzień w pracy spędziłam jednak w czerwonym swetrze. Świetnie się spisał, dodając mi wigoru. Wiele osób mnie komplementowało, twierdząc, że mają dosyć zimowej szarzyzny i z przyjemnością widzą tak żywy kolor. Od czasu do czasu można zrobić sobie taką energetyczną kurację. Jak widać kolor działa także na innych, nawet gdy nie mają go na sobie. Mnie na razie, na jakiś czas, wystarczy i nie wiem, kiedy znowu sięgnę po tak mocną kolorystykę. Akumulatory chwilowo naładowane :).

Tak prezentują się szczegóły stylizacji.

Cała stylizacja oparta jest na trzech kolorach: czerwieni, granacie i czerni. Ten mały zgrzyt dwóch czerwieni udało mi się po prostu ukryć. Podwinęłam rękawy swetra, a szyję bardziej starannie owinęłam czarnym, kaszmirowym szalem. Ela z przyjemnością podjęła się zadania, udokumentowania mojej lekko nieudanej stylizacji i tradycyjnie wywołała uśmiech na mojej twarzy. Przy tak promiennej Pani Fotograf o dobry humor bardzo łatwo… W końcu, to tylko zabawa modą i nie należy podchodzić do tego zbyt poważnie ani tym bardziej przejmować się, gdy coś nam nie wyjdzie.

Pierwsza wiosenna stylizacja nie była perfekcyjna, choć udało mi się ją trochę poprawić i na koniec uratować. Zabawne, że nie mogłam się doczekać momentu, kiedy będę mogła założyć lżejsze ciuchy, a kiedy ta chwila nadeszła, poczułam się lekko zagubiona przy swojej szafie. Założyć coś kolorowego, a może jasnego lub pastelowego? Tyle możliwości, że można dostać zawrotu głowy, a tu z półek wyziera głównie czerń i szarość. Nadchodzi więc nieuchronnie rewolucja w szafie. Zimowe ciuchy muszą usunąć się w cień i zrobić miejsce na wiosenno-letnie kreacje.

Teraz jednak mam inny ból głowy. Muszę przygotować sobie na jutro „paryską” stylizację. Nie jest to wcale proste zadanie. Szczególnie, że prognoza na poniedziałek zapowiada najchłodniejszy dzień w Paryżu w nadchodzącym tygodniu i ciągłe opady deszczu:(. Jestem załamana, bo chciałam porobić jakieś fajne zdjęcia na bloga. Przy takiej pogodzie może być ciężko. Ponieważ nadzieja umiera ostatnia, łudzę się jeszcze, że prognozy się nie sprawdzą i nie będzie aż tak źle.

Życzcie mi zatem słońca i do następnego razu,
SIWA